Jestem nauczycielką chemii w szkole średniej. Na dzisiejszych zajęciach miałam przedstawić moim uczniom czym jest szkło borokrzemkowe. Kiedy zapytałam moich uczniów czy wiedzą, co to za szkło wszyscy przecząco pokiwali głowami. Jednak, kiedy powiedziałam, że jest to szkło żaroodporne, już większość wiedziała, co to jest. Zaczęłam im opowiadać o szkle tego rodzaju.
Zalety szkła borokrzemkowego
Powiedziałam moim uczniom, że borokrzemowe szkło jest często używane do produkcji sprzętów laboratoryjnych oraz sprzętów kuchennych. Wszystko dlatego, że cechuje się ono niezwykłą wytrzymałością zarówno na wysoką temperaturę (stąd nazywane jest ono szkłem żaroodpornym), jak i na różne odczynniki chemiczne. Takie szkło jest bardzo twarde, ma o wiele większą twardość niż zwykłe szło sodowe. Cechuje się ono również dużą odporności na upadki. Po rozbiciu nie rozpryskuje się drobne kawałeczki, a jedynie pęka na dwie maksymalnie trzy duże części. Odpowiednio wyszlifowane jest ono bardzo ostre. Dzięki niskiej reakcji z kwasami i zasadami jest ono wykorzystywane do przechowywania czynników chemicznych. Borokrzemowe szkło występuje w dwóch gatunkach, z których każdy ma inne cechy chemiczne i fizyczne. Jest ono dość drogie, ponieważ produkowane jest w niewielkiej ilości zakładów szklarskich. Jego produkcja jest bowiem bardzo droga, co przyczynia się na jego wysoką cenę.
Pokazałam moim uczniom jak wygląda takie szkło. Zgonie uznali oni, że na pierwszy rzut oka borokrzemowe szkło niczym nie różni się od szkła sodowego, jednak po bliższym przyjrzeniu się każdy z nich zauważył znaczną różnicę w tych rodzajach szkła. Różnica była także widoczna, gdy pokazałam im różne gatunki szkła borokrzemkowego. Jeden był ciężki i sztywny, drugi wręcz przeciwnie.
